درمان بلفاریت چشم (التهاب پلک) با دارو

بلفاریت چشم گروهی از بیماری‌های چشمی است که با التهاب لبه‎های پلک همراه است و درمان آن دشوار است. این بیماری رایج علائم زیادی دارد. بلفاریت چشم به آرامی و به تدریج ایجاد می‌شود. شایع‌ترین علت بلفاریت، قرمزی چشم، ترشحات خشک و احساس سوزش است. همچنین، التهاب پلک فوقانی زمانی رخ می‌دهد که (غدد میبومین) داخل پلک در اثر عفونت یا ترشح بیش از حد مسدود شود.

بلفاریت چشم (التهاب پلک) چیست؟

بلفاریت چشم گروهی از بیماری‌های چشمی با علل مختلف است که با التهاب لبه‌های پلک، اغلب دو طرفه همراه است. همچنین، بلفاریت چشم یکی از شایع‌ترین بیماری‌های چشمی است. غدد چربی که در لبه پلک‌ها باز می شوند، به عنوان غدد میبومین نیز شناخته می‌شوند و یک دستگاه محافظ مهم برای چشم‌ها هستند، آنها ترشح روغنی تولید می‌کنند که یک لایه محافظ از لایه اشکی را تشکیل می‌دهد. لایه لیپیدی روی لایه اشک آور از تبخیر لایه آبی محافظت می‌کند.

نقض ترشح روغن توسط غدد میبومین نشان دهنده نقض ترکیب لایه اشکی است. این امر منجر به تحریک سطح چشم و پلک‌ها و قرمزی ملتحمه می‌شود. در نتیجه، چربی‌های باقی‌مانده رسوب می‌کنند که قسمت زرد-سفید چرکی را تشکیل می‌دهند. التهاب لبه پلک می‌تواند حاد (سریع و شدید) یا مزمن (به آرامی در حال توسعه و برای مدت طولانی ادامه دار) باشد. به علاوه، التهاب مزمن در افرادی که ترشح بیش از حد دارند رخ می‌دهد. علائم اصلی بلفاریت چشم قرمزی و تورم و خارش است. 

مطالعه بیشتر: بلفاروپلاستی بدون لیزر

انواع بلفاریت چشم (التهاب پلک)

التهاب عفونی لبه پلک: شایع‌ترین علت التهاب، عفونت استاف است. استافیلوکوک‌ها نوعی باکتری هستند که روی پوست از جمله پوست روی پلک یافت می‌شوند. اگر این باکتری‌ها وارد غده تیروئید شوند، می‌توانند باعث غلیظ شدن مخاط شوند و مجاری غده را مسدود کنند. غدد مسدود شده نمی‌توانند به درستی ترشح کنند. در واقع این التهاب، ناحیه اطراف پایه مژه‌ها را می‌پوشاند و در اشکال شدید، می‌تواند منجر به زخم لبه پلک، ناهنجاری مژه (ریزش، رشد غیر طبیعی و تغییر رنگ) شود.

التهاب غیر عفونی لبه پلک: گاهی اوقات غدد تیروئید باعث ترشحات زیادی می‌شود که سبوم اضافی به مژه‌ها می‌چسبد و غدد را مسدود می‌کند.

مطلب پیشنهادی: تزریق پروفایلو

علائم بلفاریت چشم (التهاب پلک)

در بلفاریت مزمن، علائم معمولی در طول زمان ایجاد می‌شوند، مانند:

• تورم، قرمزی، چسبندگی و خارش لبه پلک‌ها
• چشم درد
• تاری دید
• حساسیت به نور

التهاب پلک چگونه تشخیص داده می‌ شود؟

با درمان به موقع و مداوم بلفاریت، پیش زمینه‌ای برای حفظ بینایی است. در برخی موارد، بیماری دوره طولانی و عود کننده‌ای پیدا می‌کند که منجر به ظاهر شدن گل مژه، تغییر شکل لبه پلک‌ها، ایجاد تریکیازیس، بلفارو کونژنکتیویت مزمن و بدتر شدن عملکرد بینایی می‌شود. برای پیشگیری از بلفاریت چشم، درمان عفونت‌های مزمن، حذف تماس با آلرژن‌ها، اصلاح عیوب انکساری، درمان به موقع اختلال عملکرد غدد چربی، حفظ بهداشت بینایی و بهبود شرایط بهداشتی کار و زندگی ضروری است.

اما اگر مشکوک به التهاب لبه پلک هستید، با یک چشم پزشک تماس بگیرید. پزشک بر اساس علائم و تصویری از لبه پلک، این بیماری را تشخیص می‌دهد اما باید به این واقعیت توجه کنید که تمام درمان‌های دارویی تنها پس از معاینه و با در نظر گرفتن توان فردی توسط پزشک معالج تجویز می‌شود. خوددرمانی در بلفاریت چشم تنها تسکین موقتی به همراه دارد، بیماری درمان قطعی نمی‌شود و در آینده فقط بهبودی را دشوارتر می‌کند. 

مطلب پیشنهادی: فیلر زیر چشم

انواع درمان بلفاریت چشم (التهاب پلک) با دارو

در درمان بلفاریت چشم، یک جنبه مهم انتخاب یک داروی ضد باکتری است. رایج‌ترین آنتی بیوتیک‌ها، تتراسایکلین‌ها و فلوروکینولون‌ها هستند. زیرا باعث می‌شوند تا سطوح زخم لبه پلک‌ها را مرطوب و التیام بخشند. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی برای کاهش پاسخ التهابی استفاده می‌شود. با احساس سوزش شدید، خارش، تورم بافت‌ها، استفاده موضعی داروهای ضد حساسیت توصیه می‌شود. 

در مرحله بعد، از درمان جایگزین اشک استفاده می‌شود که هدف آن پر کردن کمبود اشک، محافظت از سطح چشم از اثرات عوامل منفی، مرطوب کردن و کاهش علائم وجود جسم خارجی در چشم است. برای این کار از قطره هایی با بافت ژل و اسید هیالورونیک استفاده می‌شود.

درمان بلفاریت محافظه‌کارانه و طولانی‌مدت است و نیاز به یک رویکرد موضعی و سیستمیک یکپارچه و همچنین با در نظر گرفتن عوامل اتیولوژیک دارد. درمان موضعی بلفاریت چشم مستلزم در نظر گرفتن شکل بیماری است. در درمان بلفاریت چشم از پمادهای حاوی یک هورمون کورتیکواستروئیدی و یک آنتی بیوتیک (دگزامتازون + جنتامایسین، دگزامتازون + نئومایسین + پلی میکسین B) استفاده می‌شود.

در موارد زخم قرنیه نیز از ژل چشمی دکسپانتنول استفاده می‌شود. در درمان بلفاریت چشم اولسراتیو پلک‌پایین و پلک فوقانی، کورتیکواستروئیدها (پماد چشمی هیدروکورتیزون / قطره چشمی دگزامتازون) تجویز می‌‌شود.

مطلب پیشنهادی: ورم چشم بعد از کاشت ابرو

پماد تتراسایکلین

پس از بهداشت پلک‌ها، داروهای ضد باکتریایی به شکل پماد مانند پماد چشمی تتراسایکلین، باسیتراسین یا اریترومایسین به لبه پلک‌ها اعمال می‌شود. همچنین می‌توانید محلول‌های آنتی بیوتیکی را به شکل قطره چشمی در حفره ملتحمه (توبرامایسین، جنتامایسین، کلرامفنیکل، لووفلوکساسین، سیپروفلوکساسین و غیره) تزریق کنید.

نکات پایانی

بلفاریت چشم یک اصطلاح پزشکی جمعی برای التهاب پلک‌ها است. این بیماری خطرناک است زیرا بدون درمان مناسب به مرحله مزمن می ‎رسد و بر کیفیت زندگی بیمار تأثیر منفی می‌گذارد، زیرا باعث ناراحتی جسمی و روانی می شود.

اگر بیمار مبتلا به بلفاریت چشم تشخیص داده شود، باید بداند که مدت زمان درمان و سرعت خلاص شدن از شر این بیماری به طور مستقیم به اجرای دستورالعمل‌های متخصص بستگی دارد. معمولاً با یک روند مزمن و مراجعه دیرهنگام به پزشک، بهبود بسیار کند اتفاق می‌افتد و خطر تشدید بیماری زیاد است. به علاوه، درمان دارویی همراه با بهداشت و ماساژ پلک مدرن‌ترین مدل درمان این آسیب است.