مطالب مرتبط
بیشتر بخوانید
مطالب مرتبط
بیشتر بخوانید
برداشتن خال یکی از روشهای رایج برای بهبود ظاهر پوست و ضایعات پوستی است که با استفاده از روش های مختلفی مثل لیزر، جراحی یا سوزاندن اقدام به برداشتن خال می کنند. این عمل، چه برای خالهای سطحی صورت باشد و چه برای خالهای گوشتی، دقت و تخصص بالای یک پزشک پوست و زیبایی را میطلبد تا احتمال بروز عوارض برداشتن خال را به حداقل برساند.
هرچه نسبت به برداشتن خال زودتر اقدام شود، احتمال موفقیتآمیز بودن عمل و عدم باقیماندن جای زخم بیشتر خواهد بود. یکی از مهمترین دلایلی که افراد از انجام این عمل میپرهیزند، نگرانی از عوارض احتمالی آن است. در این مقاله به بررسی کامل عوارض برداشتن خال خواهیم پرداخت تا شما با آگاهی کامل در این باره تصمیمگیری کنید.
از شایعترین عوارض برداشتن خال، ایجاد جای زخم می باشد که بسته بهاندازه و عمق خال، امکان دارد دائمی باشد. قرمزی، تورم و حساسیت در ناحیه عمل نیز طبیعی بوده و اغلب بهمرور زمان برطرف میشود.
در برخی موارد نادر، عفونت، تغییر رنگ دائمی پوست، رشد مجدد خال یا واکنش آلرژیک به مواد بیهوشی ممکن است رخ دهد؛ بنابراین، برای کاهش احتمال بروز عوارض برداشتن خال و اطمینان از بهبودی کامل، رعایت دقیق دستورات پزشک و مراجعه منظم پس از عمل بسیار اهمیت دارد.
قرمزی بعد از جراحی یا لیزر خال به عنوان یکی از طبیعی ترین عوارض برداشتن خال است که طی چند روز تا چند هفته برطرف میشود. برای بهبود رنگ پوست و کاهش تیرگی احتمالی، استفاده منظم از کرمهای ترمیمکننده کلاژنساز و ضدآفتاب بسیار مهم است. اگر قرمزی پس از گذشت چند هفته همچنان باقی ماند، میتوانید از لیزرهای PDL یا IPL برای رفع آن کمک بگیرید.
پس از لیزر خال، بهتر است به مدت ۲ تا ۳ هفته در خانه بمانید و به طور مرتب از ضدآفتاب استفاده کنید. درصورتیکه خال بزرگ و ریشهدار بوده، ممکن است با وجود استفاده از کرم ضدآفتاب و لیزر، لکه تیره باقی بماند. در چنین مواردی، ابتدا باید توسط پزشک متخصص بررسی شود که آیا خال به طور کامل برداشته شده است یا خیر و سپس از محصولات ضدلک و قرمزی فاقد هیدروکینون استفاده شود.
خالهای بزرگتر و خالهایی که در نواحی برجسته مانند گونه قرار دارند، بیشتر مستعد ایجاد جای زخم هستند. همچنین در برخی نواحی بدن مانند گردن و قفسه سینه، احتمال ایجاد گوشت اضافه در محل برداشت خال وجود دارد. احتمال باقی ماندن جای زخم به عنوان یکی از رایج ترین عوارض برداشتن خال به عوامل مختلفی از جمله مهارت پزشک، نوع پوست بیمار و محل خال بستگی دارد.
برداشتن خال گاهی اوقات میتواند عوارضی مانند ایجاد اسکارهای فرورفته به همراه داشته باشد. این اتفاق زمانی رخ میدهد که بدن در روند ترمیم پوست، بهاندازه کافی کلاژن تولید نکند. در نتیجه، بهجای پر شدن ناحیهی برداشته شده، یک گودی یا فرورفتگی در سطح پوست ایجاد میشود. این نوع اسکار اغلب به دلیل بهبودی ناقص در لایههای زیرین پوست ایجاد شده و ظاهر نامطلوبی ایجاد می کند.
یکی دیگر از عوارض برداشتن خال، ایجاد جای زخم کلوئیدی یا گوشت اضافه است. کلوئیدها ضایعات پوستی برجستهای هستند که پس از بهبود زخم، به دلیل ادامه تشکیل بافت زخم، روی سطح پوست ظاهر میشوند. این نوع جای زخم اغلب به مرور زمان کوچکتر میشود؛ اما به ندرت به طور کامل محو خواهد شد.
حتی اگر این جای زخم کوچک باشد و بهراحتی دیده نشود، ممکن است از نظر ظاهری برای برخی افراد نگرانکننده باشد. خوشبختانه، روشهای درمانی مختلفی برای بهبود ظاهر کلوئیدها وجود دارد. بااینحال، هیچ روش درمانی با موفقیت صددرصدی همراه نیست و پزشک اغلب ترکیبی از روشهای مختلف، برای رسیدن به بهترین نتیجه پیشنهاد میدهد.
یکی از نگرانیهای رایج در مورد عوارض برداشتن خال، درد ناشی از این عمل است. میزان این درد به روش درمانی و اندازه خال بستگی دارد. برای مثال، سوزاندن خال اغلب دردناکتر از تراشیدن آن است. همچنین، خالهای کوچک پس از برداشتن درد کمتری دارند، درحالیکه خالهای بزرگتر ممکن است باعث درد متوسطی شوند. بااینوجود، برای کاهش درد، معمولاً از بیحسی موضعی استفاده میشود تا بیمار در حین عمل احساس درد نکند.
در برخی موارد، پس از عمل ممکن است پوست تحریک شده و باعث درد خفیفی شود که با مصرف داروهای مسکن مانند ایبوپروفن قابل کنترل است. احساس درد در بیشتر مواقع طی ۲ روز کاهش مییابد، اما در صورت تداوم باید با پزشک مشورت کرد.
برداشتن خال عوارض جدی به همراه ندارد. با این وجود، عارضههایی مانند عفونت، ایجاد اسکار و خونریزی ممکن است بهندرت رخ دهد. خالهای بزرگتر با جراحی و ایجاد برش برداشته میشوند که نیازمند بخیه و مراقبتهای بعد از عمل برای جلوگیری از عفونت هستند. در برخی موارد، پزشک ممکن است آنتیبیوتیک تجویز کند تا خطر عفونت را کاهش دهد. هرچند این عوارض نادر هستند، اما آگاهی از آنها قبل از انجام عمل، بسیار مهم است.
عوارض برداشتن خال گوشتی آنقدر جدی و نگران کننده نیست و با گذر زمان قابل حل است. این عوارض شامل خونریزی، درد و سوزش در محل، التهاب و قرمزی نواحی تحت عمل، آسیب به بافت زیر پوستی، ماندن جای بخیه می باشد. بهتر است برای اینکه این عوارض را مدیریت کنید، مراقبت های لازمه را به طور صحیح انجام دهید. همچنین مهارت پزشک و تجربه وی تاثیر زیادی به روی کاهش این عوارض دارد. پس قبل از جراحی، بهتر است از توانایی های پزشک خود اطمینان حاصل نمایید.
برداشتن خال توسط افراد غیرمتخصص و با روشهای غیرعلمی، عواقب جدی و جبرانناپذیری به دنبال دارد. این روشها علاوه بر ایجاد عوارضی مانند لک، جای زخم و عفونت، در مواردی که خال بدخیم است، میتوانند باعث پیشرفت سرطان پوست شوند. برداشتن خال غیرسرطانی توسط بهترین متخصص پوست نه تنها خطرناک نیست؛ بلکه از تبدیل آن به یک خال سرطانی نیز جلوگیری میکند.
نکته حائز اهمیت این است که برداشتن یک خال سرطانی بدون انجام آزمایشهای پاتولوژی، میتواند باعث گسترش و عمیقتر شدن تومور شود. بهطورکلی، عوارض برداشتن خال شامل جای زخم، برگشت خال، سوختگی، عفونت، تغییر رنگ پوست اطراف خال و احساس گزگز یا بیحسی در پوست است. ازاینرو، برای اطمینان از ایمنی و موفقیتآمیز بودن این عمل، به یک پزشک متخصص پوست باتجربه مراجعه کنید.
درصورتیکه خال توسط بهترین پزشک متخصص پوست و به روشی صحیح، تشخیص و برداشته شود؛ احتمال تبدیل آن به سلول سرطانی بسیار کم است. حتی اگر خال از ابتدا بدخیم بوده باشد، با جراحی کامل و اصولی، خطر گسترش سرطان پایین خواهد بود.
احتمال باقیماندن جای زخم پس از برداشتن خال به عوامل متعددی از جمله مهارت جراح، نوع پوست بیمار و نحوه ترمیم زخم بستگی دارد.
مدیرعامل کلینیک زیبایی آنیل، پزشک عمومی، فارغ التحصیل دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران، دارای مدرک دوره زیبایی و کاسمتیک از کمپانی پرومو ایتالیا (از کشور ایتالیا)، دارای گواهینامه جهت انجام پروسیجرهای زیبایی، دارای 15 سال سابقه فعالیت حرفه ای در زمینه زیبایی، دارای مجوز پزشکی در تهران (شماره نظام پزشکی: 114723)، نماینده انحصاری کمپانی پرومو ایتالیا در ایران